Առավել լուսավոր չեն էլ ապրում: Կյանքիդ մեջ մի քանի կյանք կլցվեր:
Գրով ապրողիս, գրով պայքարողիս, գիրը, որպես ծածկոց ծանր օրերին վրան առնողիս համար քո թարգմանություններն օազիս էին, ու գրե այդ արմավների տակ ես փշրում, մանրում էի կյանքի փոքր կերպերը, դառնությունները:
ՈՒ հիմա դու Ճամփորդ ես, եղբայր, գնում ես միանալու քոնոնց` Ֆոլկներին, Էլիոթին, Լոուրենսին, Սարոյանին….
Եվ, իհարկե, Ջոյսին:
Իմ խոնարհումը քեզ: Եթե երբևէ համաշխարհային գրականությունը փորձի «իմանալ», թե ով է եղել աշխարհում անհասկանալի այդ մոնումենտի` «ՈՒլիսեսի» ամենալավ թարգմանիչը, ես, թանկագին Սամվել, կգամ Արթին «պապոտ» քո գերեզմանի մոտ ու կավետեմ հաստատապես.
-Հայոց թարգմանությունը` քո՛ ձեռամբ:
Դու ժանգլյոր էիր հայերենի: ՈՒ անգլերենի: Կախարդ: Որ խաղացնում` անհետացնում ու արարում էր բառերից ոգի, պատկերից` միտք: ՈՒ դա մարդուց վեր էր:
Չգիտեմ, հայ արգանդը մեկ էլ ե՞րբ կունենա քո տրամաչափի թարգմանիչ:
Խաղաղություն քեզ, գրի ու թարգմանության ասպետ:
Ճախրիր գրի ու սիրո դաշտերում` նաև այն կյանքում, սիրելի Սամվել:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ